تماشاگر

واییی منم دقیقا دنبال یه همچین کسی می گشتم و می گردم. :( از این دوستا که مثلا حتی اسم واقعیش رو هم نمی دونی یا نمی دونی کجا زندگی می کنه یا چه شکلیه ولی همه ی رازهای کوچیک و بزرگتو می دونه و به تماااام دوستای واقعیت می ارزه.

منم نداشتم :) ولی کاش داشتیم نه؟ با تمام سختی هاش یا با تمام نگرانی هاش که شاید نشه رابطه رو نگه داشت و تمام چیزهای دیگه ش. به نظرم یه همچین کسی واقعا توی زندگی هرکس لازمه.

شاید مثلا بعد یه مدت توافق کنیم اسم همدیگه رو بدونیم. چون بلاخره اونم کنجکاو می شه...

من یکیش رو داشتم...تا همین یک هفته ی پیش هنوز هم داشتم.. شش سال و خورده ای از زندگیم با داشتن اون گذشت..همونقدر خوشبخت...

الان وقتی نیست..وقتی ندارمش.. انگاری دیگه نمیخوام هیشکی توی دنیام باشه..شاید چون میترسم جاشو برام پر کنه..یا بهتر از اون باشه برام.. یا که بفهمم اون آدم رو هیچوقت نداشتم... داشتن ی همچین آدمی خیلی قشنگه...ولی وقتی دیگه نداشته باشیش از همه چی میترسی...