یه حس عجیبیه. که خیلی دلم میخواد یه چیزی رو بنویسم، اما با خودم میگم که نه ولش کن، پست مضحکی از آب درمیاد. یا مثلا خیلی دلم میخواد یه چیزی بنویسم اما هیچی به ذهنم نمیرسه.
خلاصه این که خیلی با خودم کلنجار رفتم که این پست رو بنویسم یا نه، آخه فکر میکردم حرکت لوسیه. ولی به هر حال، دارم مینویسمش دیگه. شما بدتون اومد نخونیدش، یا دیسلایک بزنید اصلا.
حتما الان با خودتون فکر میکنید که چه چیز بامفهوم و پرمحتوایی میخوام بنویسم. نه بابا، از این خبرا نیست. وبلاگ من فقط جای چرت و پرت و تخلیه روان مریضمه جداً، سایت علمی نیست که ازم انتظار مطلب پرمحتوای خفن داشته باشید.
آره، عنوان این پست، اسم بوی بندیه که جدیدا به لطف دو تا از بچه ها کلاس(بیابید پرتقالفروشان را!(خیلی واضحه)) باهاشون آشنا شدم و سبکشون راکه اگه اشتباه نکنم. فقطم یه آلبوم و دو سه تا آهنگ ازشون شنیدم، ولی وای... واااییی... اصلا از یه سری آهنگاشون چنان وحشتناک خوشم اومد بار دوم سوم که از خودم ترسیدم، زدم ترک بعدی!
خلاصه این که اگه دوست دارید و از این سبک و اینا خوشتون میاد، برید آلبوم یانگبلاد (young blood) رو گوش بدید. به علاوه آهنگ she's a killer queen. بعد اگه گوش دادید، بیاید نظرتونو به منم بگید دیگه =)
پ. ن. اون آهنگایی که دیوونهشونم:
Young blood
Better man
Babylon
Lie to me
Moving along
Valentine
Why won't you love me
She's a killer queen