خب خب خب، نه اینکه من آدم سازگاری باشم و هرچی که بود بپذیرمش، اما برای پیدا کردن ایرادهایی که اذیتم می‌کنن توی وبلاگ‌نویسی در بیان، خیلی باید فکر می‌کردم. مخصوصا از اونجایی که من یه آدم حرفه‌ای نیستم که بخوام از کدنویسی‌های خاص یا بلا بلا و بلا استفاده کنم. مثل گربه میام پستمو می‌نویسم و می‌رم و جایی که نخصص نباشه، قطعا ایرادها هم دیده نمی‌شن. به هر حال، چیزایی که به ذهن خودم رسیده بود که اکثرشون تکرار حرف‌هایی که دوستان زدن رو می‌گم. 

یک:

به نظرم این از همه مهم‌تره. یه اپلیکیشن واقعا لازمه، از اونجایی که این روزا دسترسی به موبایلامون خیلی راحت‌تر از کامپیوتره و فضای پنل مدیریت و غیره، برای موبایل طراحی نشده. من قبل از مهاجرت هم با اپ میهن‌بلاگ کار می‌کردم که البته این قدر ضعیف بود که انگار برنامه‌نویسی‌ش رو داده بودن دست من. چیز ضعیفی بود، اما خب از هیچی بهتر بود.

دو:

تنوع توی قالب‌ها. واقعا نیازه. اکثر قالبایی که برای بیان طراحی شدن تکراری‌ان و ته تنوعشون توی رنگ هدره! تا جایی که من اولا به خاطر اینکه قالباش قشنگ نبود اصلا بهش فکر نمی‌کردم و آخرش هم هدر وبلاگ قبلی‌م رو کندم و چسبوندم اینجا تا یه ذره قشنگ‌تر باشه برام. خلاصه‌ اینکه لازمه.

سه:

بهبود نرم‌افزار مهاجرت. من بعد از آوردن وبلاگم به بیان، مدت‌ها وقت گذاشتم و تمام مطالب قبلی‌م رو ویرایش کردم، چون تمام اینترها از بین رفته بود. کامنت‌ها و پاسخ‌های قدیمی هم به همین مشکل دچار شدن که حوصله‌م نکشید درستشون کنم. تازه وبلاگ من هنوز جوون بود و تعداد مطالب کم. تصور کنید برای کسی که بعد از چند سال بخواد مهاجرت کنه کار چه قدر سخت می‌شه. علاوه بر اینا، دست‌کم من تونستم وبلاگم رو انتقال بدم، اما خیلیا نتونستن.

چهار:

فونت. فونت‌های پیش‌فرض خیلی محدودن. برای انگلیسی کار رو راه می‌ندازن، بالاخره از یکی‌شون خوشت میاد. اما برای فارسی، واقعا مسخره‌ن و همه‌شون هم شبیه همن!

پنج:

امکان منشن در پست‌ها یا کامنت‌ها. این جزو مواردی بود که تقریبا همه بهش اشاره کرده بودن، پس زیاد نیازی به توضیح نمی‌بینم. امکان خوبیه که اگر باشه، راه برای تبادل‌نظر و گفت‌و‌گو بین اعضا هموارتر می‌شه. 


اینم نتیجه تفکرات من. این جوری نگام نکنید، کلی فکر کردم که همینا به ذهنم رسید. 

امیدوارم کسی این پست‌ها رو ببینه. (کنایه‌ای غیرمستقیم به مسئولین بیان. معلوم بود؟) 

ممنون از راسپینای عزیز که من رو به این چالش دعوت کرد. (چالش؟ یا همون پویش؟) 

من هم از خواننده‌هایی که علاقه‌مند هستن، دعوت می‌کنم که توی این چالش (پویش) شرکت کنن. 

۷ ۰